Cerkak Basa Jawa: Mbak Irah lan Rahasia Mas Wagenugraha

Wis suwe Mbak tukang cuci baju langganane Wagenugraha sing ayu kuwi gumun karo Wagenugraha. Amarga Wagenugraha kerep ngumbahi dhewe sebagian klambine. Kadang-kadang wayah bengi anggone ngumbahi, dadi esuk-esuk pas arep njukuk klambi reget, Mbak Irah kaget weruh ana klambi teles pirang-pirang digantung ning pemean. Terkadang Wagenugraha ngumbahi wayah prei setu utawa minggu esuk. Dadine dheweke anggone adus suwe banget jalaran sisan karo ngumbahi klambi.
















Awale Mbak Irah sumelang gek-gek anggone dheweke ngumbahi ora resik, dadi Mas Wagenugraha rumongso perlu ngumbahi dhewe. Nanging alasan kuwi gugur amarga sebagian besar klambi tetep dikumbahke dening Irah. Akhire saking penasarane, Irah takon marang Wagenugraha:

"Mas Wage, kenging menapa panjenengan niku sok ngumbahi dhewe tho. Punapa wonten rahasia ing klambi panjenengan?" pitakone Irah karo munggahke alise kang nanggal sepisan.

"Oooooo ora, ora ana rahasia ning klambiku. Aku saukur kepengin ngumbahi wae Mbak Irah, sisan karo adus"

"Wah mosok niku alasanipun tho?. Menapa kumbahan kula kurang resik Mas Wage?"

"Ora, ora Mbak Irah. Hasil kumbahanmu  resik kok. Malah resik banget, luwih resik tinimbang kumbahanku"

"Lha punapa alasanipun ngumbahi piyambak?"